Tasarımcı Ali Aydın'ın Hollywood'a giriş hikayesi...&nbsp;İlk olarak kendinden bahseder misin? Hollywood hikayeni dinleyebilir miyiz?&nbsp;Sokak aralarında top peşinde geçirilen bir çocukluğun ardından, 2002 yılında Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler bölümünü kazandım. Bu mesleki dalı da sadece kulağa hoş geldiği için seçtiğimi itiraf etmeliyim. Ancak okuduğum alana ilgi duyamadığımı fark etmem çok da uzun sürmedi. O yıllarda üniversitemde devam koşulu şartının yok sayılması ve geleceğime dair ne yapmak istediğimi tam olarak kestiremiyor olmam sebebiyle kariyerim ile ilgili yeni arayışlara girip teoriler üretmem gerektiğini fark ettim. Bölümümdeki 3. yılımın hemen başında yani 2005 senesinde iş hayatını deneyimleme kararı aldım. Sınavlar dışındaki tüm zamanımı dergicilik üzerine faaliyet gösteren yayınevlerinde ve reklam ajanslarında geçiriyor, yardımcı editör olarak yazı yazıyor, haberleri redakte ediyordum. Kendimi hangi iş kolunda nasıl konumlandırmam gerektiğini algılamaya çalışıyordum. Ama en çok bu süreçte grafikerleri gözlemlemek ilgimi çekiyor, farkında olmadan onlara öykünüyordum. Zamanlarını kocaman monitörlerin karşısında eğlenerek geçiren bu tasarımcıları izlemek oldukça keyifli bir hobi haline gelmişti benim için. Hayatınızı sadece mucizeler değiştirmez, tesadüfler ve fırsatlar da yaşamınızı tamamıyla yeniden kurgulayabilir. Birbirini peşi sıra takip eden günlerin birinde, yeni çalışmaya başladığım ajanstaki grafiker arkadaşımızın hasta olduğu için ofise uğrayamaması hikayemin ilk kırılma noktasını da beraberinde getirmiş oldu. Çünkü o gün matbaaya gönderilmeye hazırlanan dergide yer alan bir fotoğraf ile ilgili müşteri tarafından acil bir revizyon talebi iletildi ajansa. Gelgelelim durum kısa zamanda kriz boyutuna ulaştı. Çünkü ofis çalışanları, mesleki terminolojiyle “mac” kullanmaya hâkim değillerdi. Hep uzaktan izleyerek fikir edindiğim tasarım programlarıyla tanışmam için ilk temas oluşmuştu. Denemeye değerdi ve ne kayberdim ki? “Krizi fırsata çevirmek” deyimi bu olsa gerekti. İnisiyatif alarak bu görevi üstlenebileceğimi söylediğim arkadaşlarımın şaşkınlık ve merak dolu bakışlarıyla bilgisayarın başına geçtim, istenilen işi biraz kurcalayarak biraz el yordamıyla da olsa kotarmayı bildim. Kariyerimin ilk hamlesini “Photoshop”ta bir fotoğrafın rengini açmak gibi hiç de kompleks olmayan bir işi tamamlayarak gerçekleştirmiştim. Hepimizin, “ilk” olduğu için kişisel tarihimize yazdığımız masum mutluluklar vardır hayatımızda. Örneğin, hoşlandığımız birini ilk öptüğümüz, ilk elini tuttuğumuz, okulda ilk aferini kaptığımız veya ilk kazandığımız harçlıkla annemize aldığımız hediyenin olduğu anlar gibi. İşte benim de o bilgisayarın başına geçip istenilen işi tamamlayabilmem yaşamımdaki ilk masum mutluluklarımdandı. Klavye başında kendimi çok rahat hissettiğimi, kendime yeni bir dünya yaratıp buna entegre olabileceğimi o an anladım. Artık biliyordum ki tasarlamaktan ve üretmekten mutlu olacak, o ekranın parlak ışığını kendime fener yapıp yeni bir yolda yürümeye hazırlanacaktım. Hikayem artık bir yörüngeye girmişti ve sonrası da çok hızlı gelişti. Mütemadiyen çok çalışıyor, kendimi geliştiriyor. Görev aldığım ajanslarda en erken gelen ve en geç çıkan hep ben oluyordum. Buna istinaden ilk zamanlar eforumun karşısında herhangi bir ücret alamıyordum. Ancak motivasyonum çok yüksekti ve kazandığım edinimler benim için her şeyden daha kıymetliydi. Bu süreçte birçok sektörel dergi ve ajansın kreatif departmanında çalışma fırsatı yakaladım, kısa zamanda yükselmeye başladım. Bunu takiben 2006 yılında üniversite eğitimimi de tamamladım. Ardından o dönemin ATV-Sabah dergi grubundan sürpriz bir iş teklifi aldım ve kabul ettim. Artık sektörel değil ulusal dergileri tasarlayacaktım. Bir basamağı daha geçmiştim.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/6/1630733689809.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" alt="Ali Aydın - Afiş" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Doğru yoldaydım! Ardından Ciner Grubu’na oradan da Akşam Grubu- Alem dergisine transfer oldum. Kısa zamanda Türkiye’nin aşina olduğu birçok dergide görsel yönetmen olarak çalışma şansına sahip oldum. Ancak bu tatmin de çok uzun sürmedi. Artık hedef büyütmeliydim. Uluslararası platformlarda yer alıp kreatif projelere imza atmak istiyordum. Devinimimi tam olarak tamamladığıma inanmıyordum. Ancak, satış odaklı dergi formatlarında bu amaçlara ulaşmak çok da mümkün değildi ve yeni bir perspektif ile kariyerimdeki ikinci arayış serüvenine koyuldum. New York’taki reklam şirketlerini ve Los Angeles’taki afiş tasarımı yapan “entertainment” ajanslarını uzunca bir süre inceledim. Artistik açıdan daha doyurucu bir iş yapmak için kıta değiştirmem gerçeğini göz ardı edemezdim artık. Bu süreçte birçok yaratıcı ajansla temasım oldu ve pozitif dönüşler aldım. Ancak çalışmalarını beğeniyle takip ettiğim Emrah Yücel ile ilk kontağımızın gerçekleşmesi gelecek fikirlerimi değiştirdi. Portfolyomun beğenilip değerli görülmesi üzerine 2009 yılının şubat ayında 25 yaşımda Los Angeles’a davet edildim. 4 yıl önce bir fotoğrafın renk probleminin yarattığı zincirleme reaksiyon, kısa denilebilecek bir zaman diliminde beni melekler şehrine kadar getirdi ve Hollywood kariyerim böylece başlamış oldu. Yaklaşık 6 yıl süresince ajans bünyesinde sayısız film - televizyon show’larının afiş kampanyalarında çalışma şansını edindim. “Senior Art Director” titrine dek yükseldim. Ancak bu uzun istikrarlı dönemin sonlarına doğru artık kendi vizyonumu yansıtacağım özgün ve inovatif bir tasarım platformu ihtiyacı hissettim. Ve 2015 yılının sonlarında misyonumu tamamladığıma inanarak, bu uzun soluklu maceraya istifa ederek nokta koyup, 2016’nın şubat ayında tasarım ajansım Motto’yu kurdum.Hikayenin devamı Aydın'ın tasarım anlayışıyla birlikte gelecek haftanın Page'inde...

Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi ile ilgili hikayeler